prof. Robert Rabjasz (1931-2002)

31 sierpnia 2002 odszedł na zawsze profesor dr hab. inż. Robert Rabjasz.

Robert Rabjasz urodził się 3 czerwca 1931 roku w Szydłowcu. Szkołę powszechną ukończył w 1945 roku w Radomiu. Od roku 1945 do 1948 uczęszczał do gimnazjum ogólnokształcącego im. J. Kochanowskiego w Radomiu, gdzie uzyskał małą maturę, a następnie do Budowlanego Liceum Technicznego, gdzie w roku 1950 otrzymał dyplom technika budowlanego. W tym roku rozpoczął też pracę zawodową. W latach 1952/53 pracował w Zjednoczeniu Instalacji Sanitarnych w Radomiu jako technik i kierownik budowy.

W roku 1954 rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Warszawskiej, które ukończył w roku 1960, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera urządzeń cieplnych i zdrowotnych.

Od roku 1960 pracował na Politechnice Warszawskiej w Katedrze Ogrzewnictwa i Wentylacji, a po reorganizacji w Instytucie Ogrzewnictwa i Wentylacji, kolejno na stanowiskach: konstruktora, asystenta, starszego asystenta, adiunkta, docenta i profesora nadzwyczajnego. W latach 1962-1964 zatrudniony był równocześnie w Biurze Studiów i Projektów Handlu Wewnętrznego w Warszawie na stanowisku projektanta.

W roku 1973 obronił z wyróżnieniem rozprawę doktorską pt. „Charakterystyki cieplne grzejników konwekcyjnych i ich wpływ na temperaturę w pomieszczeniu w warunkach ustalonych” i uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W roku 1982 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie ogrzewnictwa na podstawie pracy habilitacyjnej pt. „Statyczne i dynamiczne właściwości grzejników konwekcyjnych”.

W latach 1986-1990 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Ogrzewnictwa i Wentylacji PW. W latach 1992-2001 kierował Zakładem Ogrzewnictwa.

Profesor Rabjasz był autorem wielu referatów i publikacji naukowo-technicznych. Kierował licznymi projektami badawczymi. Był współautorem norm, a także promotorem ok. 200 prac dyplomowych oraz 5 rozpraw doktorskich.

Pozostanie w pamięci studentów i współpracowników w kraju i za granicą jako dobry opiekun naukowy, efektywny organizator, a także przyjazny i optymistyczny człowiek.